کد مطلب:276456 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112

هدم بناهای کفر و شقاق و نفاق
از جمله موجبات دعا كردن برای آن حضرت می باشد، زیرا كه از لوازم بغض دشمنان است كه در بحث ولایت، وجوب آن را بیان داشتیم.

دلیل بر این كه مولی صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشریف - دستور تخریب و ویران سازی بناهای اهل كفر و سركشان و منافقان را صادر می كند، چند دعا و روایت است. از جمله:

1 - در دعای ندبه - كه از امام صادق علیه السلام مروی است - آمده:



[ صفحه 399]



كجاست ویران كننده بناهای شرك و نفاق.

2 - به روایت مفضّل، امام صادق علیه السلام فرمود: قائم علیه السلام پس از آن كه شرق و غرب زمین را زیر پا می گذارد، به كوفه و مسجد آن می آید و مسجدی كه یزید بن معاویه - لعنة اللَّه علیه - پس از كشتن حسین بن علی علیهما السلام بنا كرده، ویران می سازد، و نیز مسجدی كه برای خدا نیست هركه آن را بسازد ملعون است ملعون. [1] .

3 - روایت علی بن ابراهیم بن مهزیار كه در كتاب المحجّة سید هاشم بحرینی از مولای ما صاحب الزمان علیه السلام نقل شده آمده است: ای فرزند مهزیار! اگر استغفار شما برای یكدیگر نبود - جز خواصّ شیعه كه سخنانشان شبیه افعالشان است - هركه روی زمین است هلاك می شد. سپس فرمود: ای فرزند مهزیار! - و دستش را دراز كرد - آیا تو را از خبر آگاه نسازم؟ هرگاه كودك بنشیند، و مغربی حركت كند، و یمانی راه بیفتد، و با سفیانی بیعت شود، خداوند به من اجازه قیام خواهد داد، پس بین صفا و مروه با سیصد و سیزده مرد خروج می كنم، آن گاه به كوفه می آیم و مسجد آن را منهدم می سازم و بر اساس بنای نخستین آن بنا می نمایم، و آنچه از ساختمان های جبّاران پیرامون آن هست نیز ویران می كنم، و با مردم حَجّة الاسلام را بجای می آورم و به یثرب (مدینه) می روم، پس حجره را خراب می كنم و آنچه در آن است - یعنی آن دو - را تازه بیرون می آورم و دستور می دهم در سمت بقیع بر دو چوب خشك آن ها را به دار آویزند، پس آن دو چوب خشك از زیر آن ها برگ می دهد، آن گاه مردم به فتنه ای شدیدتر از فتنه اوّل دچار می گردند، كه آواز دهنده ای از سوی آسمان بانگ می زند: فرو ببر ای زمین و بگیر این ها را، سپس بر روی زمین باقی نمی ماند جز مؤمنی كه دلش را برای ایمان خالص كرده باشد. گفتم: ای آقای من! پس از آن چه می شود؟ فرمود: بازگشت، بازگشت، رجعت، رجعت. سپس این آیه را تلاوت كرد: «ثُمَّ رَدَدْنا لَكُمُ الكَرَّةَ عَلَیْهِمْ وَأَمْدَدْناكُمْ بِأَمْوالٍ وَبَنِینَ وَجَعَلْناكُمْ أَكْثَرَ نَفِیراً»؛ [2] سپس شما را بر آنان غلبه دهیم و به اموال و پسرانی مدد نماییم و تعداد شما را بیشتر سازیم.

4 - در بحار به روایت ابوبصیر؛ امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه قائم علیه السلام بپاخیزد



[ صفحه 400]



مسجد الحرام را خراب می كند تا به وضع سابقش درآورد، و مقام را به جایی كه در آن بوده بازگرداند. [3] .

5 - در حدیث دیگری از آن حضرت آمده كه؛ قائم علیه السلام مسجد الحرام را خراب خواهد كرد تا به پایه اصلی خودش بازگرداند و مسجد الرسول صلی الله علیه وآله را نیز به اصل خودش بازگرداند و خانه كعبه را به موضع خود برمی گرداند و بر همان اساس بپا می دارد. [4] .

6 - و در همان كتاب از غیبت شیخ طوسی به سند خود از امیر المؤمنین علیه السلام آمده كه: ضمن سخنانی از مسجد كوفه یاد كرد كه از سفال و خشت و گل ساخته شده بود، فرمود: وای به حال آن كه تو را منهدم سازد و وای به حال آن كه خراب كردنت را آسان نماید، و وای بر آن كه با پخته شده (آجر) تو را بنا كند كه قبله نوح را تغییر دهد، خوشا به حال كسی كه با منهدم كننده ات، قائم خاندانم بوده باشد كه آنان خوبان امّت هستند. [5] .

7 - و در همان كتاب، از ابوبصیر ضمن حدیثی كه آن را مختصر كرده گفته است: هرگاه قائم بپاخیزد وارد كوفه شود، دستور می دهد مساجد چهارگانه منهدم گردد تا به اساس آن ها برسد و آن ها را مانند سایبان موسی علیه السلام خواهد ساخت، و تمام مساجد را وسعت داده و بلندی ها (یا طبقه ها) را از بین می برد، به همان ترتیبی كه در زمان پیغمبرصلی الله علیه وآله بوده، قرار می دهد، و بزرگراه ها را وسعت می دهد كه شصت ذراع خواهد شد، و هر مسجدی كه بر سر راه باشد خراب می كند، و هر منفذی كه به سمت راه عبور مردم، و هر بالكن و فاضلاب و ناودانی را كه به طرف راه عمومی است می بندد، و خداوند فلك را در زمان او دستور كُند چرخیدن می دهد، تا آن جا كه یك روز در زمان او همچون ده روز، و یك ماه مانند ده ماه و یك سال همچون ده سال از سال های شما می شود.

سپس چندی نمی گذرد كه سركشان موالی [6] در رمیلة الدسكره خروج می كنند، ده هزار



[ صفحه 401]



نفر شعارشان یا عثمان یا عثمان است، پس آن حضرت یكی از موالی را فرا می خواند و شمشیرش را به او می دهد، آن گاه او به سویشان می رود و آن ها را می كشد و احدی از آنان را باقی نمی گذارد. آن گاه به سوی كابل شاه می رود و آن شهری است كه هیچ كس پیش از او آن را فتح نكرده، پس آن را فتح می نماید، سپس به كوفه روان می شود و در آن فرود می آید كه منزلش در آن خواهد بود و هفتاد قبیله از قبائل عرب را آواره می سازد. [7] .


[1] بحار الانوار: 34:53.

[2] سوره اسراء، آيه 6.

[3] بحار الانوار: 338:52.

[4] بحار الانوار: 332:52.

[5] بحار الانوار: 332:52.

[6] شايد منظور از «موالي» غير عرب هايي باشند كه در بلاد عربي سكونت گزيده اند، و «دسكره» نام ده و معبد نصاري و زمين هموار و خانه هاي عجميان كه در آن ها شراب و ملاهي است مي باشد، معني بعضي كلمات اين حديث به طور تفصيل معلوم نيست، واللَّه العالم. (مترجم).

[7] بحار الانوار: 333:52.